«44-օրյա պատերազմի ժամանակ Թուրքիայի պետական հեռուստատեսությամբ թուրք քաղաքագետը քարտեզի վրա ցույց տալով ասաց, որ հենց հիմա թուրքական բանակը ատամներով ու ճանկերով ճանապարհ է բացում Զանգեզուրով դեպի Նախիջևան՝ միավորելով ողջ թուրքական աշխարհը։ Միևնույն ժամանակ Թուրքիայի տրանսպորտի նախարար Իսմայիլօղլուն հայտարարեց, որ եթե Զանգեզուրի միջանցքի հարցը լուծվի այնպես, ինչպես իրենք են պատկերացնում, ապա Թուրքիան անմիջապես կսկսի Կարս-Նախիջևան երկաթգծի կառուցումը:
Ակնհայտ է, որ առաջիկա խորհրդարանական ընտրությունների լույսի ներքո իշխող վերնաշերտի առաջնային խնդիրն այդ ընտրությունների վրա Ռուսաստանի ազդեցության չեզոքացումն է, իսկ այդ նպատակին հասնելու գլխավոր ճանապարհը Փաշինյանի պատրաստակամությունն է՝ հետևելու Պուտինի հրահանգներին, որոնք կհնչեցվեն Հայրենական մեծ պատերազմում հաղթանակի 80-ամյակի տոնակատարությանը նվիրված մայիսյան հանդիպման ժամանակ։ Պուտինը ծրագրել է առանձին-առանձին հանդիպել Փաշինյանի և Ալիևի հետ։ Կարծում եմ, այդ հանդիպումների հիմնական բովանդակությունը կմնա փակ դռների հետևում։ Հայ արևմտամետները զուր են հույսեր փայփայում, թե իշխող վերնաշերտի պարագլուխը կգնա Մոսկվա, որպեսզի վերջնականապես խզի բոլոր կապերը…
2018թ. սեպտեմբերի 20-ին ՀՀ անկախության հերթական տարեդարձի առթիվ նախագահ Թրամփը ուղերձով դիմեց Նիկոլ Փաշինյանին, նշելով, որ «առաջիկա ամիսներին հնարավորություններ են բացվում Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման համար»: 2020թ. սեպտեմբերի 27-ին, երբ Արցախի Հանրապետության դեմ Ադրբեջանի ագրեսիայի մասին լուրը հասավ Սպիտակ տուն, Թրամփն արտասանեց հետևյալ խոսքերը. «Տեսնենք՝ կկարողանա՞նք արդյոք դադարեցնել պատերազմը»։ Կարճ ժամանակ անց Թրամփը խոստացավ ամեն ինչ կարգավորել, շեշտելով, թե ինքը գիտի՝ ինչ է անում։ Տպավորություն ստեղծվեց, թե նա ի սկզբանե գիտեր՝ ինչ է պետք անել, բայց սպասում էր, որ իրավիճակը հասունանա...
Գեներալ Մովսես Հակոբյանը մեղադրվում է «Ռոսօբորոնէքսպորտ»-ի հետ 2017թ. ՀՀ և Արցախի զորամասեր մատակարարված ռադիոլոկացիոն կայանքների գնման պայմանագիր կնքելու մեջ: Դրանք շահագործելիս ռուս մասնագետների կարիք է առաջացել, որոնք գալով ՀՀ՝ չեն կարողացել օգնել: Այլ կերպ ասած՝ կայանքները մարտական առաջադրանքների կատարման համար պիտանի չեն եղել, ինչը դրսևորվել է 44-օրյա պատերազմի ընթացքում։ Այդպես է նշված մեղադրանքում, որը Հակոբյանը չի ընդունում՝ պարզաբանելով, որ իրեն վերագրվող գործողությունները չեն համապատասխանել իր լիազորություններին։
2024թ. դեկտեմբերին Երևանի քաղաքապետարանը հեռատեսորեն համալրեց հասարակական կարգի պահպանության վարչության աշխատակիցների թիվը։ Ընթացիկ տարում այդ աշխատակիցները վճռորոշ դեր խաղացին հասարակական տրանսպորտի ուղեվարձի թանկացման դեմ բողոքող քաղաքացիների ահաբեկման ու ճնշման գործում։ Վճարել հրաժարվողների նկատմամբ վարչության ծառայողները ցուցադրական հաշվեհարդարներ էին կազմակերպում հենց ավտոբուսներում։ Միաժամանակ բարձր սակագինը բոյկոտողների նկատմամբ պահվածքի կանոններ էին թելադրում վարորդներին։ Արդյունքում բողոքի ակցիաները մարեցին, այլ կերպ ասած՝ շարքերի համալրումը օգտակար եղավ իշխանություններին։
2023թ. մարտի 29-ից սկսվեց ադրբեջանցի զավթիչների հերթական առաջխաղացումը դեպի հայկական տարածքի խորք՝ հայ-ադրբեջանական սահմանի միանգամից մի քանի հատվածներում։ Իշխանությունները թաքցնում էին այդ փաստը, մինչև որ ապրիլի 10-ի գիշերը ադրբեջանցի դիվերսանտները հայտնվեցին Սիսիանում՝ ներթափանցելով Բնունիս համայնքի բնակիչների տներ։ Ապրիլի 11-ին գնդակոծվեցին հայկական դիրքերը Սոթքի մոտակայքում, Տեղ գյուղի մոտ ադրբեջանցիները սպանեցին 4 հայ զինվորի, 6-ը վիրավորվեցին, այդ թվում՝ բանակային կորպուսի հրամանատար Արմեն Գյոզալյանը: Ներկայումս բռնազավթված է Ներքին Հանդ համայնքի տարածքի մի մասը՝ Վերին Հանդը։
Վերջերս տարածված տեղեկություններն այն մասին, թե ԱԱԾ-ն բացահայտել է 2021թ. ապրիլին Սյունիքում տեղի ունեցած հայտնի իրադարձությունների հրահրողին և կազմակերպչին, հասարակական շոշափելի արձագանք չհարուցեցին, մինչդեռ ակնհայտ է, որ ուշացած «բացահայտման» մասին տեղեկություններն ի հայտ եկան բնավ ոչ պատահականորեն։ Եվ այսպես, 2021 թվականի ապրիլին Փաշինյանը մեկնեց Սյունիք, որտեղ բախվեց հայտնի «սյունյաց ողջույնին», այլ կերպ ասած՝ 44-օրյա պատերազմից, 5 հազար զոհ տալուց և Արցախի Հանրապետության տարածքի 75 տոկոսը հանձնելուց հետո իշխող վերնաշերտի պարագլխին դիմավորեցին, մեղմ ասած, առանց խանդավառության։ «Նիկոլ՝ դավաճա՛ն» կարգախոսով ցույցերը Մեղրիում ու Ագարակում կազմակերպված չէին թվում, ամենայն հավանականությամբ՝ խոսքը տարերային զանգվածային ակցիաների մասին էր, սակայն Փաշինյանը հրամայեց բացահայտել հրահրողներին, և 4 տարի անց «հրահրողին» հայտնաբերեցին։
Այն հարցում, որ Փաշինյանը շարունակում է քաղաքական հաշվեհարդարներ տեսնել քրեական հետապնդումների միջոցով, մեղքի բաժին ունեն նաև շարքային քաղաքացիները։ Հայ հասարակությունը 2018-ից հետո սարսափելի անտարբեր է դարձել։ Օրինակ, քչերին հետաքրքրեց այն փաստը, որ ԳՇ պետի նախկին տեղակալ, գեներալ-լեյտենանտ Տիրան Խաչատրյանի նկատմամբ քրեական հետապնդում հարուցվեց 2025 թվականի հունվարի 3-ին, այսինքն՝ 44-օրյա պատերազմի ավարտից ավելի քան 4 տարի անց։ Միայն հիմա «պարզվեց», թե 2020 թվականի հոկտեմբերի 7-ից մինչև 17-ն ընկած ժամանակահատվածում Խաչատրյանը թույլ է տվել «ծառայողական անփութություն. Հարավային խմբավորման հրամանատարի կարգավիճակում, նա չի ստեղծել լիարժեք կառավարման կետ և բավարար միջոցառումներ չի իրականացրել մարտական գործողությունների կառավարման համար, ինչը հանգեցրել է ծանր հետևանքների»:
«Մենք էլ չենք ուզում նահատակ լինել, ուզում ենք լինել սովորական ապրող ժողովուրդ»,- ԱՄՆ հայ համայնքի ներկայացուցիչների հետ հանդիպման ժամանակ հայտարարեց այն գործիչը, որի մեղքով 21-րդ դարում արցախահայությունը ենթարկվեց շրջափակման, սովահարության, էթնիկ զտումների և բռնի տեղահանման, իսկ Հայաստանի բնակիչներից խլեցին ավելի քան 200 քառ.կմ տարածք։ Փաշինյանն ամերիկահայերին ներկայացրեց իր խաղաղ նախաձեռնությունը, որոշ շրջանակներ նրա անդրօվկիանոսյան այցի հետ են կապում ՀՀ արտաքին քաղաքական վեկտորի կոնկրետացման հեռանկարն ամենամոտ ապագայում...
Տարին սկսվեց այն հայտարարությամբ, որ սահմանազատման 2-րդ փուլը կրկին որոշվել է անցկացնել Տավուշում, որտեղ ադրբեջանցիներին նոր տարածքներ կանցնեն Ոսկեպարից։ Շուտով այնտեղ էլ սահմանասյուներ կհայտնվեն։ Տեղի ընտրությունը, բնականաբար, թելադրել է ադրբեջանական կողմը, քանզի փոխվարչապետ Մհեր Գրիգորյանի նախագահությամբ հանձնաժողովը գոյություն ունի միայն Ալիևի տարածքային նկրտումները բավարարելու համար, այլ գործառույթ դա փաստացի չունի: